Et introibo ad altare Dei, ad Deum, qui lætificat iuventutem meam

MINISTRANT

portal ministrantów posługujących w klasycznym rycie rzymskim

Służba do Mszy św. śpiewanej

Strona główna

Biblioteka ministranta

Ministrantura

Ceremoniał

abp Antoni Nowowiejski

33. Msza śpiewana może mieć dwóch ministrantów; obaj przybrani w komże posługują zupełnie tak, jak do mszy czytanej, gdy dwóch ich jest do posługi (zob. nr. 328 i dalsze). Czynności wszakże mają więcej, gdy mszę śpiewaną poprzedza aspersja i procesja; dla tego i o czynnościach ministrantów kilka uwag tutaj podamy.

34. Ministranci mszy śpiewanej nie noszą kandelabrów. Na kredencji i na ołtarzu urządzają tak wszystko przed mszą św., jak im wskaże celebrans (Ś. K. Obrz. d. 25 Września 1875, pozwala klerykowi ministrantowi we mszy śpiewanej karty mszału od­wracać kielich odkrywać, zakrywać, wycierać i t. p.).

35. Jeżeli  mszę ma poprzedzić aspersja, pierwszy ministrant przykrywa celebransa kapą rozpostartą z tyłu, aby mógł łatwo klamrę jej sam zamknąć. Wychodzą wtedy ministranci z zakrystii, poprzedzając celebransa cokolwiek, jeden z jednej strony, drugi z drugiej, obaj trzymając za poły kapę, pierwszy z prawej strony lewą ręką, drugi z lewej prawą; ręce wolne trzymają im piersiach. Wychodząc z zakrystii po oddaniu tam zwykłych ukłonów, pierwszy uderza w dzwonek trzykrotnie, drugi nie podaje wody święconej dla następującej zaraz aspersji.

36. Przyszedłszy przed stopnie ołtarza, odbiera pierwszy ministrant biret od celebransa, klęka przed stopniami na jedno kolano (Gdyby Najśw. Sakrament był wystawiony, to uklęknie na oba kolana), a potem powstawszy, odnosi biret na kredencję, idąc do niej jednocześnie z drugim  ministrantem. Tu pierwszy bierze kropidło umaczane w wodzie święconej, drugi kociołek z nią i obaj powróciwszy do celebransa, klękają obok niego ale na posadzce; pierwszy nadto poda celebransowi kropidło, ucałowawszy je przedtem, a potem rękę celebransa. Gdy celebrans będzie skrapiał wodą święconą ministrantów, ci klęczeć będą. Dopiero potem powstaną i uklęknąwszy przed ołtarzem na jedno kolano, pójdą z celebransem na kościół; drugi ministrant poprzedza cokolwiek celebransa, niosąc kociołek z wodą, pierwszy zaś unosi połę celebransa. Po powrocie przed stopnie ołtarza oddają wraz z celebransem zwykłą rewerencję, poczym pierwszy ministrant odbiera kropidło, ucałowawszy najprzód rękę celebransa, a potem kropidło; zaczem obaj ministranci idą do kredencji i tu drugi ministrant postawi kociołek z wodą, pierwszy zaś położywszy kropidło, weźmie kancjonał do podania celebransowi, i oddawszy rewerencję, stoją.

37. Przed procesją pierwszy ministrant poda celebransowi biret. Podczas procesji zaś obaj ministranci idą cokolwiek przed celebransem, unosząc poły jego kapy. Nadto pierwszy, jeżeli potrzeba, niesie kancjonał w ręku, otwarty w miejscu, gdzie jest pieśń śpiewana. Po ukończeniu procesji i oddaniu rewerencji ołtarzowi, obaj ministranci idą z celebransem do siedzenia i tu dopomagają celebransowi do przybrania się w manipularz i ornat. Biret kładą na kadencji. Zaczem przyszedłszy przed stopnie ołtarza, oddadzą zwykłe rewerencje i klękają na posadzce.

38. Jeżeli kazanie ma miejsce przed mszą świętą, ministranci czekają na celebransa w tym miejscu, w którym ich wychodząc na ambonę zostawił.

39. Gdy celebrans śpiewa, oni nie odśpiewują, tylko odpowiadają głośno; wszakże na Flectamus genua celebransa, pierwszy ministrant odśpiewuje Levate.

40. Gdy celebrans będzie szedł do siedzenia, ministranci połączywszy się, i uklęknąwszy przed środkiem ołtarza, obrócą się do celebransa i oddadzą mu ukłon; zaczem, gdy będzie siedział, ornat w tyle cokolwiek uniosą, a potem pierwszy ministrant poda celebransowi biret. Następnie obaj, albo stoją poza celebransem cokolwiek, albo, jeżeli nie jest wystawienie Najświętszego Sakramentu, siadają skromnie na najniższym stopniu ołtarza z boku, obróceni twarzą do ołtarza, albo siadają na jakiej ławeczce, niższej niż ławka celebransa, po za nią. Nim celebrans powstanie pierwszy ministrant wziąwszy biret, na swoim miejscu położy; poczym obaj poprzedzają celebransa do ołtarza. Po ukończeniu mszy św., gdy celebrans ma śpiewać jakie modły, pierwszy ministrant przyniesie potrzebną do tego książkę.

CEREMONJAŁ PARAFJALNY. PRZEWODNIK LITURGICZNY DLA DUCHOWIEŃSTWA PASTERSTWEM DUSZ ZAJĘTEGO, NAPISAŁ Ks. Antoni Nowowiejski, MAGISTER ŚW. TEOLOGII, Profesor Seminarium Duchownego w Płocku, Warszawa 1895.