Et introibo ad altare Dei, ad Deum, qui lætificat iuventutem meam

MINISTRANT

portal ministrantów posługujących w klasycznym rycie rzymskim


Służba ceremoniarza przy najważniejszych nabożeństwach

     

Strona główna

Biblioteka ministranta

Ministrantura

Ceremoniał

 

o. Hariolf Ettensperger OSB

V. Uroczyste nieszpory.

Bez wystawienie Najśw. Sakramentu.

Crm, dba o to, by potrzebne książki (brewiarz) znajdowały się na sediliach. Pochód do ołtarza, jak zwykle. Biretów nie oddaje się. Po genufleksji Crm daje znak do uklęknięcia na stopniu (Genuflectant! Prosternant!). Po odmówieniu „Pater noster” i „Ave” (gdzieniegdzie „Aperi”) daje znak do postania, na genufleksję i ad sedilia! (Surgant! Genuflectant! Ad sedilia!). Tutaj staje obok D, jak podczas mszy św. Po zaintonowaniu pierwszego półwiersza psalmu, daje znak do zajęcia miejsc i nałożenia biretów. Następnie sam siada. Na „Gloria Patri” zdjęcie biretów i inklinacja. Po ostatniej antyfonie daje znak do powstania, a dwom akolitom znak, by podeszli do K z kandelabrami. Po Capitulum odsyła ich na swoje miejsca. W stosownej chwili kieruje Tf i N do zakrystii po sprzęty. Jeżeli w hymnie należy na któraś ze zwrotek przyklęknąć, Crm daje znak w tym celu (na najniższym stopniu strony epistoły). Po zaintonowaniu „Magnificat” Crm zarządza pochód do ołtarza, przy nim genufleksję i nałożenie kadzidła (Surgant! Genuflectant!), jak przed introitem we mszy św. Stoi przy tym, jak zwykle, in plano przed głównymi wzgl. bocznymi stopniami. Gdy K, D i S wrócą po incenzacji na dół, zarządza genufleksję i ad sedilia! (Genuflectant! Ad sedilia!). Dam idzie razem z nimi. W czasie antyfony „Magnificat” daje akolitom znak do asystowania K z kandelabrami na czas oracji, po której odsyła ich na swoje miejsca.

Po „Fidelium animae” (wzgl. gdzie taki zwyczaj po „Dominus det nobis suam pacem”) daje znak na pochód do ołtarza; tutaj zarządza genufleksję i prostrację na antyfonę do Matki Boskiej (Procedant! Genuflectant! Prosternant!).

Jeżeli po antyfonie następuje wystawienie Najśw. Sakramentu, wówczas wszystko, jak przy wystawieniu po mszy św. z wyjątkiem zmiany paramentów, która tutaj odpada. Powrót do zakrystii – jak zazwyczaj.

Z wystawieniem Najśw. Sakramentu.

Wszystko, jak wyżej, przy wystawieniu podczas mszy św. (Birety należy więc oddać). Ryt nieszporów jest ten sam, co bez wystawienia. Jeżeli ministerium siada, nie wolno nakładać biretów. Przed okadzeniem ołtarza na „Magnificat” klęcząco incenzacja Sanctissimum (całe ministerium klęczy).


Ettensperger, W SŁUŻBIE OŁTARZA. Podręcznik dla ministrantów wraz z dodatkami "Służba ceremoniarza" i "Służba Boża w Wielkim Tygodniu". Przełożył i uzupełnił. x. Teodor Nogala, Poznań 1948.