|
||
Et introibo ad altare Dei, ad Deum, qui lætificat iuventutem meam MINISTRANT portal
ministrantów posługujących w klasycznym rycie rzymskim Służba w Środę Popielcową |
||
abp Antoni Nowowiejski 188. Podczas obrzędu poświęcenia popiołu posługiwać celebransowi winno przynajmniej trzech ministrantów. I tak, drugi i trzeci ministranci, zbliżywszy się do celebransa w zakrystii i oddawszy mu głęboki pokłon, posługują mu przy umywaniu rąk i ubieraniu w humerał, albę, pasek, stułę i kapę fioletową. Pierwszy ministrant staje za celebransem. 189. Gdy celebrans będzie miał wychodzić z zakrystii, trzej ministranci oddadzą z nim krzyżowi rewerencję i idą do ołtarza w tym porządku: najprzód idzie pierwszy ministrant z dłońmi rąk przed piersią złączonymi; za nim idzie celebrans, po bokach mając drugiego (z prawej strony) i trzeciego (z lewej) ministranta, którzy unoszą brzegi kapy. 190. Gdy staną przed ołtarzem, wówczas pierwszy i drugi ministranci umieszczą się po prawej stronie celebransa, pierwszy bliżej, niż drugi; trzeci zaś staje po lewej stronie celebransa. Pierwszy ministrant przyjmuje z rąk celebransa biret, całując najprzód jego rękę, a potem biret. Wreszcie jednocześnie z celebransem, oddającym ołtarzowi rewerencję, ministranci na jedno kolano przed ołtarzem uklękną. 191. Skoro celebrans wejdzie na stopnie ołtarza drugi i trzeci ministranci stają przy stopniach po stronie epistoły, pierwszy zaś, położywszy biret na odpowiednim miejscu, odkrywa popiół. 192. Gdy celebrans, śpiewając modlitwy, błogosławi popiół znakiem krzyża św., drugi ministrant podtrzymuje z prawej strony połę jego kapy; toż samo czyni przy pokrapianiu i okadzaniu. Tymczasem pierwszy ministrant przygotowuje kadzielnicę, z rozżarzonymi węglami. 193. Podczas śpiewania przez celebransa czwartej z rzędu modlitwy, trzeci ministrant, uklęknąwszy u stopni ołtarza, pójdzie po kociołek z wodą święconą i kropidło, i wraz z pierwszym ministrantem, trzymającym w ręku kadzielnicę i łódkę, powraca do stopni; obaj, uklęknąwszy na jedno kolano, stają w pobliżu celebransa, oczekując chwilkę; pierwszy ministrant stoi po lewej stronie trzeciego. Po ukończeniu modlitwy przez celebransa, pierwszy ministrant podaje łódkę drugiemu, stojącemu po lewej jego stronie; ten zaś z pocałowaniami (najprzód łyżeczki, następnie ręki) podaje łyżeczkę celebransowi. Pierwszy ministrant podnosi kadzielnicę do zasypania kadzidła. Gdy zaś celebrans pobłogosławi kadzidło, pierwszy ministrant z kadzielnicą i łódką cofa się w tył, a trzeci ministrant zbliżywszy się, poda kropidło drugiemu, ten zaś z pocałowiami podaje je celebransowi. Gdy celebrans pokropi popiół, drugi ministrant odbiera z pocałowaniami (najprzód ręki, następnie kropidła) kropidło, oddaje je trzeciemu, ale zaraz wziąwszy od pierwszego kadzielnicę, podaje ją z pocałowaniami celebransowi. Po odebraniu kadzielnicy pierwszy ministrant klęka jednocześnie z trzecim i odchodzi do kredencji, aby trzymane w rękach przedmioty umieścić na swoich miejscach. 194. Gdy celebrans zabierać się będzie do przemówienia do ludu, drugi ministrant poda mu z pocałowaniami biret i sam staje przy stopniach po stronie ewangelii, mając twarz obróconą ku stroni epistoły. Gdy celebrans ukończy naukę, ministrant drugi przyjmuje biret z należnymi pocałowaniami. 195. Następnie pierwszy ministrant, jeżeli nie ma w kościele innego kapłana, położy na środku ołtarza tacę z popiołem. Gdyby zaś był jaki kapłan inny w kościele, tacę z popiołem poda temu kapłanowi, ale po posypaniu popiołem głowy celebransa, zaraz ją odbierze i poda celebransowi. 196. Zaraz potem ministranci klęknąwszy na podnóżku, pochylają głowy, dłonie rąk przed piersią połączywszy, i otrzymują posypanie popiołem. Z kolei do stopni, po posypaniu popiołem ministrantów, przystępują śpiewacy. 197. Następnie ministrant pierwszy idzie na stronę epistoły, drugi zaś i trzeci staną przed stopniami, wszyscy wraz z celebransem, klękają przed krzyżem i zwracają się do ludu. Gdy celebrans idzie do kratek, drugi i trzeci ministranci trzymają połę jego kapy, nadto drugi, przyjąwszy od celebransa naczynie z popiołem ,podtrzymuje je celebransowi. 198. Po ukończeniu posypania popiołem, ministranci wraz z celebransem zwracają się do ołtarza, oddają rewerencję i przechodzą na stronę epistoły, do kredencji. Zaczem trzeci ministrant podaje celebransowi miękisz chleba na tacce, pierwszy zaś z kolei nalewa na ręce celebransa wodę, a drugi podaje ręcznik; wszyscy trzej, przed i po swojej czynności, oddaję celebransowi pokłon głęboki ciała. Powróciwszy do kredencji, na niej stawiają trzymane w rękach przedmioty. 199. Po prześpiewaniu modlitwy przez celebransa, pierwszy ministrant, wziąwszy krzyż procesjonalny, staje przed stopniami; gdyby jeszcze byli dwaj inni ministranci, zastępujący akolitów, stają przy nim z kandelabrami. Drugi i trzeci ministranci uklękną przy celebransie, na posadzce i odpowiadają na wezwania litanii, przezeń śpiewane. Gdy śpiew litanii dojdzie do słów: Sancte Petre, procesja rusza, z krycyferem i akolitami na przedzie, a drugim i trzecim ministrantem po bokach celebransa, którego poły kapy podtrzymują. 200. Po procesji pierwszy ministrant stawia krzyż na swoim miejscu, drugi zaś i trzeci zdejmują z celebransa kapę, kładą ją na kredencji, poczym uklękną z obu stron celebransa, na posadzce. Gdy celebrans, po ukończeniu litanii, pójdzie do kredencji, poprzedzają go, aby mu dopomóc do włożenia szat mszalnych. 201. Gdy celebrans, pod koniec mszy św. śpiewa słowa: Humilitate capita vestra Deo, ministranci pochylą głowę i nie prędzej ją podniosą, aż celebrans ukończy następującą zaraz po tym wezwaniu modlitwę.
|
||
CEREMONJAŁ PARAFJALNY. PRZEWODNIK LITURGICZNY DLA DUCHOWIEŃSTWA PASTERSTWEM DUSZ ZAJĘTEGO, NAPISAŁ Ks. Antoni Nowowiejski, MAGISTER ŚW. TEOLOGII, Profesor Seminarium Duchownego w Płocku, Warszawa 1895. |
||