|
||
Et introibo ad altare Dei, ad Deum, qui lætificat iuventutem meam MINISTRANT portal
ministrantów posługujących w klasycznym rycie rzymskim Słowo do ministranta |
||
|
x. Gerard Szmyd
Drogi Ministrancie! Czy zdajesz sobie sprawę, jak święty i zaszczytny jest
urząd, który sprawujesz? Czy wiesz o tym, że z pośród swoich rówieśników,
swojego rodzeństwa, a nawet z pośród wszystkich wiernych Ty jesteś po
kapłanie najbliższy ołtarza i świętych Tajemnic, które się na nim
sprawują? Czy wiesz o tym, że pierwotnie ten, kto służyć chciał do mszy
św. czy do nieszporów lub innego nabożeństwa, musiał wpierw być dobrze
wypróbowany, czy dobre i święte wiedzie życie, aby potem otrzymać osobne
święcenia i dopiero wówczas móc wejść do prezbiterium i zbliżyć się do
ołtarza z mszałem i ampułkami? Dziś Kościół święty pozwala Ci usługiwać do
świętych obrzędów liturgicznych bez osobnych święceń, lecz nie zwalnia
Cię z pierwszego warunku, tj. żąda od Ciebie jako Ministranta, byś z
sercem czystym i dobrą intencją oddawania Panu Bogu czci zbliżał się do
ołtarza. Żąda Kościół święty, byś poza świątynią nienaganne prowadził
życie i dobry a nie zły dawał przykład swemu otoczeniu, wśród którego
codziennie przebywasz. Poza tym obowiązkiem Twoim jest
przejąć się wielkością swego urzędu, pouczyć się o każdym szczególe
swoich czynności liturgicznych. Przy ołtarzu każde słowo, każdy ukłon,
każdy ruch ma swoje święte znaczenie. Niema tu nic niepotrzebnego, nic
błahego, co by można zbyć i niedokładnie wypełnić. W świętej Służbie Bożej ważną grasz rolę, bo
występujesz w niej jako przedstawiciel wszystkich wiernych i w ich
imieniu wymawiasz święte słowa i święte spełniasz czynności. |
|
MINISTRANTURA zawierająca przepisy liturgiczne dla ministrantów, akolitów i turiferarza wraz z tekstem mszy św. w języku łacińskim i polskim. Wydał ks. dr Gerard Szmyd, proboszcz kościoła św. Magdaleny we Lwowie, Lwów 1934, Nakładem autora. |
||